De meeste van ons kennen de bekkensling en het gebruik ervan bij traumaslachtoffers.
Maar velen weten niet wanneer én vooral hoe deze correct aan te leggen. Fouten hiertegen zijn dan ook schering en inslag. Dit is nefast voor het trauma slachtoffer.
Een bekkensling wordt gebruikt om circulaire druk te geven op het bekken én het bekken te stabiliseren bij een hemodynamisch instabiele slachtoffer. Kortom: de bekkensling heeft zijn nut zowel bij het slachtoffer met een vermoedelijke bekkenfractuur als bij een bevestigde bekkenfractuur.
De stabilisatie van het bekken geeft een vermindering van het bekkenvolume waardoor de bloeding tamponeert. Bijkomend/aanvullend vermindert een bekkensling de beweging waardoor de fracturen niet over elkaar gaan schuren –> minder pijn + minder kans dat er alsnog grote bloedvaten geraakt worden tijdens het transport.
Photo meiwoscience.com
De bekkensling is met andere woorden een behandeling voor levensbedreigende bloedingen en moet dan ook vroegtijdig aangelegd worden bij hemodynamisch instabiele slachtoffers. Het wordt niet aangelegd bij hemodynamisch stabiele slachtoffers met een normale Glascow Coma Schaal.
Het is dus zeer belangrijk om te weten wanneer een bekkensling aan te leggen! Een goede kennis van deze criteria door ambulancepersoneel is hierin cruciaal. Een vroege herkenning en een snelle MUG – alarmering zorgt ervoor dat de bekkensling in een vroeg stadium aangelegd kan worden.
De “TCCC guidelines for Medical Personel, versie 31 januari 2017” plaatst het aanleggen van de bekkensling bij de “Tactical Field Care” fase. Dit geeft aan hoe belangrijk de bekkensling is voor het stoppen van bloedingen.
Zij leggen de bekkensling aan bij elk vermoeden van een bekkenfractuur. Dit wil zeggen bij elk slachtoffer dat een zwaar stomp trauma of blast injury met één of meer van volgende indicaties:
- Pijn aan het bekken
- Elke groot onderbeen amputatie of bijna amputatie
- Klinisch onderzoek is suggestief voor bekkenfractuur
- Bewusteloos
- Shock
Als we gaan kijken naar “The Pre-hospital management of pelvic fractures: intial consensus statement” van “The Royal College of Surgeons of Edinburgh” zien we een gelijkaardige aanpak.
We moeten er ook bij stilstaan dat bij slachtoffers met een gedaald bewustzijn het klinisch onderzoek niet representatief is, met gevolg dat er letsels kunnen gemist worden.
Onderstaand stroomdiagram geeft op zeer eenvoudige manier weer wanneer een bekkensling aan te leggen.
Indien je slachtoffer eveneens een femurfractuur heeft, moet ook deze femurfractuur gestabiliseerd worden. Is je slachtoffer hemodynamisch instabiel, allineer je de benen, leg je een bekkensling aan, ga je de benen aan elkaar binden ter hoogte van de knieën en met een cijfer 8 rond de enkels & voeten. Als het allineren teveel pijn geeft of je slachtoffer wordt er door nog meer hemodynamisch instabiel, bindt je de benen aan elkaar in de positie dat je ze gevonden hebt.
Lees in onze volgende blogpost “Bekkensling: hoe aanleggen?” de manier hoe je correct een bekkensling aanlegt.
We hopen met deze blogpost dat er meer bekkenslings vroegtijdig, correct en bij de juiste indicaties worden aangelegd. Het is een fantastisch hulpmiddel indien het correct gebruikt wordt!
Maar niks gaat zonder training! Hulpverleners die getraind zijn in het correct aanleggen van de bekkensling betekenen een meerwaarde voor deze slachtoffers.
Binnen onze cursus “Bleeding Control voor de Hulpverlener” besteden wij hier aandacht aan in het theoretisch gedeelte, als ook in het praktijkgedeelte.
Wenst u een cursus aan te vragen of meer informatie? Contacteer ons!
Bronnen:
- Pelvic binder – FAQ – NB Trauma Program/Programme de traumatologie du NB
- TCCC Guidelines for Medical Personnel, 31 january 2017
- The pre – hospital management of pelvic fractures: initial consensus statement – The Royal College of Surgeons of Edinburgh
- The use of pelvic binders in tactical combat casualty care, TCCC Guidelines changes 1602, 7 november 2016
