Tijdens “#smaccDUB” gaf Dr. Christina Hernon een beklijvende voordracht over haar eigen ervaring wat iemand meemaakt als één van de eerste hulpverleners ter plaatse na een aanslag. Maar ook de nasleep er van mentaal en waar de omstaanders vergeten werden in debriefing.
Ook hier komt weer naar voren hoe belangrijk omstaanders zijn in deze eerste minuten van het “disaster gap”, de tijd van begin ramp tot aankomst eerste hulpdiensten. En hoe belangrijk trainingen zijn voor deze omstaanders of beter “immediate responders” om hun beter voor te bereiden!
Als hulpverleners konden we ons zeer goed verplaatsen in de gevoelens die zij toen had en begrijpen wat het met je doet. Onnodig te zeggen dat dit één van de voordrachten was waar de zaal muisstil was en een hoop respect had voor Dr. Hernon. Maar ook het besef dat we meer aandacht moeten besteden aan de omstaanders het moment zelf en ook na het event. Hetzelfde wat we persoonlijk al gezien hebben na de storm over Pukkelpop in 2011.
Neem 30 min tijd en bekijk deze voordracht even, verplaats je in de situatie en denk wat jij zou doen. Ben je als omstaander/hulpverlener voorbereid op zoiets? Wist je als hulpverlener dat omstaanders zoveel konden doen?
#smaccDUB: The impromptu Immediate Responder – Christina Hernon
Gelukkig zijn er al lessen getrokken uit zulke events, zodat we beter voorbereid zijn voor zo een volgend event.
Eén van die lessen is onze workshop “Bleeding Control”. Dit is maar één van de facetten om je voor te bereiden.
Voor de nasleep en debriefing na zo een event, worden door andere instanties initiatieven genomen.
